.

اپیزود دوم منتشر شد : 

 ” کوه با نخستین سنگ آغاز می‌شود ، انسان با نخستین درد ” 

..زیرا هرآنچه در همه ی هستی من حقیقی شد تنها از رنج بود

تنها هراس من در تمام زندگی همیشه این بود که شایسته ی رنج خود نباشم و کاش به من بگویی که امروز شایسته ی این رنج‌ام

چگونه می‌توان بی رنج عاشق شد؟‌

چگونه می‌توان بی رنج به شکوه رسید؟

ما با همه ی حقیقت در دستانمان متولد می‌شویم و این حقیقت آرام آرام هر روز بی صدا از لابه لای انگشتان لرزانمان فرو می‌ریزد به دلیل همه‌ی ترس و حقارتی که در زندگی می‌پذیریم تا رنج نکشیم .. تا عاشقانه زندگی‌ نکنیم ..

.

.

.